Dende o Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística propuxemos que cada aula do cole estivese rotulada e adicada a galegos e galegas destacad@s polo seu traballo e de distintos ámbitos: escritores e scritoras, pintores e pintoras, deportistas, músicos....
Para o curso próximo traballaremos nas aulas as súas bibliografías e obras.
A nosa aula é a da poetisa LUZ POZO GARZA, podedes coñecela mellor con esta breve historia da súa vida e un resumo da súa obra.
Luz Pozo
{ Ribadeo, 1922 }
Luz Pozo Garza é unha poetisa galega e membro da Real Academia Galega.
Luz Pozo Garza naceu en 1922 en Ribadeo, Lugo, e é alí onde vive ata 1929, cando se traslada a súa familia a Viveiro, Lugo.
Aos oito anos comeza a aprender piano, violín, e laúde. Estuda na escola Ribadense Prieto Cussent e máis tarde, por libre, no Instituto de Lugo. De 1936 a 1938, debido a que o seu pai, inspector veterinario, é detido por pertencer a Esquerda Republicana , vive nunha fonda na cidade de Lugo coa súa nai.
En 1938 trasládanse co seu pai a Lareche, Marrocos, onde continúa os seus estudos de bacharelato facendo 3º e 4º. O seu único irmán home, Gonzalo, falece en Jaca en
1939.Ao ano seguinte o seu pai volve exercer de inspector e retornan a Viveiro, onde en 1944, Luz termina o Bacharelato na Academia "José María Casariego" e en maio dese mesmo ano casa cun profesor, Francisco Vázquez Ramudo e termina o ciclo elemental de Solfexo e Piano.
Ao ano nace o seu primeiro fillo, Gonzalo, e en 1946 examínase na Coruña e Lugo para obter o título de Maxisterio. Será nas publicacións, As Ribeiras do Ero, A Noite , Poesía Española , Ínsula , Vida Galega , onde verán a luz as súas primeiras composicións.
O seu primeiro libro será publicado en 1949, Ánfora . É nomeada correspondente da Real Academia Galega en 1950. Reside en Viveiro de 1950 ata mediados os sesenta. Obtén o Ciclo superior de piano na Coruña e licénciase en Filoloxía Románica pola Universidade de Oviedo. En 1959 nace a súa filla Mónica e en 1962, Luz. En 1964 aproba a oposición de Adxunto de Bacharelato de Lingua e Literatura e trasládanse á Coruña.
Traballa en Badaxoz, Corcubión, e finalmente A Coruña. De 1975 a 1976, codirige, con Tomás Barros, a revista bilingüe, Nordés, Revista de Poesía e Crítica , pero por ser muller, ten que figurar como subdirectora. En 1977 trasládase a Vigo onde traballa como agregada ata o seu nomeamento como catedrática en Nigrán, Pontevedra.
casa en segundas nupcias con Eduardo Moreiras e dirixe elle soa a segunda etapa de Nordés. A súa xubilación virá en 1987. Obtén o Premio Tomás Varro de ensaio en 1990.
En 1996 é nomeada académica e entra a formar parte do consello directivo da Real Academia Galega ocupando a cadeira de brazos Ou e lendo o seu discurso de recepción o 26 de Novembro de 1996.
Obra 
Ánfora, 1949
O vagabundo, 1952
Ou paxaro na boca, 1952. Poesía.
Cita no vento, 1962
Últimas palabras/Verbas derradeiras, 1976. Poesía.
Concerto de outono. Sada: Ediciós do Castro, 1981. Poesía.
Falando a Rosalía, 1985. Poesía.
Códice Calixtino. Barcelona: Sotelo Branco, 1986. Poesía.
A bordo de "Barco sen luces" ou ou mundo poético de. Barcelona: Sotelo Branco, 1990. Ensaio.
Álvaro Cunqueiro e "Herba de aquí ou acolá". Vigo: Galaxia S.A., 1991. Ensaio.
Prometo a Flor de Loto. A Coruña: Deputación Provincial da Coruña, 1992. Poesía.
Gañadora do Premio Miguel González Garcés 1992
Galicia ferida : a visión de Luís Seoane. Sada: Ediciós do Castro, 1994. Ensaio.
Ondas do mar de Vigo : Erotismo e conciencia mític. A Coruña: Espiral Maior, 1996. Ensaio.
Vida secreta de Rosalía. A Coruña: Espiral Maior, 1996. Poesía.
Diálogos con Rosalía. A Coruña: Deputación Provincial da Coruña, 1997. Discurso/Conferencia.
Tres poetas medievaìs dá ría de Vigo : Martín Coda. Vigo: Galaxia S.A., 1998. Ensaio.
HOLA, MEUS NENOS E NENAS DE 3 ANOS B!!
